غربت

نه مرا طاغت غربت نه تو را خاطر

 غربت

دل نهادم به صبوری که جز این چاره

 ندارم





زمان خیلی کند است

برای کسانی که انتظار می‌کشند

خیلی سریع برای کسانی که می‌ترسند

خیلی طولانی برای کسانی که
 
اندوهگین‌اند

خیلی کوتاه برای کسانی که شاد‌اند

ولی برای کسانی که عاشق‌اند

زمان جاودانگی است



کاش می شد اشک را تهدید کرد

فرصت لبخند را تمدید کرد

کاش می شد در میان لحظه ها

لحظه دیدار را نزدیک کرد





من جسمم تو روح من

من کشتی تو نوح من

من زخمم تو مرحمی

من ظلمت تو روشنی

من راهی تو موندنی

من تنها تو همدمی