آهای خوشگل عاشق

آهای خوشگل عاشق آهای عمر دقایق

آهای وصله به موهای تو سنجاق شقایق

آهای ای گل شب‌بو آهای گل هیاهو

آهای طعنه زده چشم تو به چشمای آهو

دلم لاله عاشق آهای بنفشه تر

نکن غنچه نشکفته قلبم رو تو پرپر

من که دل به تو دادم چرا بردی ز یادم

بگو با من عاشق چرا برات زیادم

آهای صدای گیتار آهای قلب رو دیوار

اگه دست توی دستام نذاری خدانگهدار

خدانگهدار...

دلت یاس پراحساسه آی مریم نازم

تا اون روزی که نبضم بزنه ترانه‌سازم

برات ترانه‌سازم تو آهنگی و سازم

بیا برات میخوام از این صدا قفس بسازم

ماییم

 ماییم منو تو ماییم, رودیم که به 

 دریاییم عشقیم, من وتوعشقیم ماییم

با خداییم

قدغا

       

 قدغا  قدغا  قدغا

آبی دریا قدغا، شوق تما شا قدغا

عشق دو ماهی قدغا باهم و تنها قدغا

برای عشق تازه ،اجازه بی اجازه

پچ پچو نجوا قدغا رقص سایه ها قدغا

کشف بوسه بی هوا به وقت رویا قدغا

برای خواب تازه، اجازه بی اجازه

در این قربت خانگی بگو هر چی باید بگی

غزل بگو به سادگی بگو زنده باد زندگی

برای شعر تازه اجازه بی اجازه

از تو نوشتن قدغا گلایه کردن قدغا

عطر خوش زن قدغا ،تو قدغا، من قدغا

برای روز تازه، اجازه بی اجازه        

یاد

به یاد من باش



هر جا صدایی خسته بود هر جا دلی
 
شکسته بود

هر جا لب جاده کسی به انتظار نشسته
 
بود

هر جا کسی نفس نداشت مهلت پیش
 
پس نداشت

هر جا دیدی پرنده ای لونه به جز قفس
 
نداشت

به یاد من باش...

جدایی

گفتی که امشب اومدم بهت بگم باید برم

گفتی می خوام بهت بگم همین روزا مسافرم

باید برم برای تو فقط یه حرف ساده بود

کاشکی میدیدی قلب من به زیر پات افتاده بود

سفر همیشه قصه رفتنه و دلتنگیه

به من نگو جدایی هم قسمتی از زندگیه

تنهایی

تقدیم به تمام هموطنهای ایرانی 

 و آنهای
 
که مثل من درتنهای وغربت اند 






من و تومثل دواقلیم


جدا دردوسوی کره سرگردانیم


من وتو مثل دوسیاره


دورگاهی پیداوگهی پنهانیم


من وتوفاصلمون خیلی زیاده وطنم


بین مانامه رسون ابر و باده وطنم 

 




بی توخاموشم دراین شهرفرنگ


توی غربت دل من بازشده تنگ


کی میشه باز دوباره شب برسه


تاببینم خواب ایرون قشنگ


یاد شهرم از دل پنهون نمیشه


به خدا هیچ کجا ایرون نمیشه






بسراغ من اگر می آیید
 

نرم 


و آهسته بیایید مبادا که
 

ترک بردارد چینی نازک
 

تنهایی من

کلبه ای بسازیم

بده دستاتو به دستم تا با هم کلبه ای
 
بسازیم, کلبه ای پر از من وتو از من
 
وتو ما بسازیم

دور بشیم از همه مردم واسه درد هم
 
بمیریم, باستارها بخوابیم با ترانه جون
 
بگیریم

باغچه ای از حوض و گلدون, سره تو
 
باشه رو شونم مثل لیلا مثل مجنون,

تو بشی مادر گلها من بشم بابای بارون




  عشق عشق  می آفریند

عشق زندگی می بخشد

زندگی رنج به همراه دارد

رنج دلشوره می آفریند

دلشوره جرات می بخشد

جرات اعتماد به همراه دارد

اعتماد امید می آفریند

امید زندگی می بخشد

زندگی عشق می آفریند

عشق،عشق می آفریند